بعضی از عناوین دقیقاً به شما می‌گویند که با چه چیزی طرف هستید، و اگر «دلقک در مزرعه ذرت» خاطرات یک کمدین اهل غرب میانه نباشد، پس فقط می‌تواند یک فیلم اسلشر باشد. این فیلم که از رمان تحسین‌شده آدام سزار در سال ۲۰۲۰ اقتباس شده، پر از نوجوانان پر سر و صدایی است که مشروب می‌خورند و سپس به دست، بله، یک دیوانه دماغ‌قرمز در مزرعه ذرت می‌میرند.
منبع اصلی ممکن است در بخش نوجوانان کنار گذاشته شود، اما این فیلم و اقتباس درجه R آن از نظر مرگ و خشونت، ضربه‌های کمی‌وارد می‌کنند و بهترین عملکرد را در حالت بازگشت به گذشته دارند که با عنوان ساده و توصیفی آن مطابقت دارد. اما از نیمه راه که عبور می‌کنیم، «دلقک در مزرعه ذرت» وزن موضوعی بیشتری را به چنگ می‌آورد و در آنجا پژمرده می‌شود، محصولی امیدوارکننده که هرگز به بلوغ کامل نمی‌رسد.
دختر به زودی نهایی ما، کوئین میبروک (کیتی داگلاس) دانش‌آموز سال آخر دبیرستان است. او که اصالتاً اهل فیلادلفیا است، نه تنها با مرگ مادرش، بلکه با روش‌های تکانشی پدرش (آرون آبرامز) برای کنار آمدن با این موضوع، از طریق نقل مکان به کتل اسپرینگز، میسوری، که در آنجا به عنوان پزشک شهر مشغول به کار شده، دست و پنجه نرم می‌کند. اینکه چیزی به نام «پزشک شهر» وجود دارد، هر آنچه را که باید در مورد اندازه کتل اسپرینگز بدانید، به شما می‌گوید. این شهر یکی از آن مکان‌هایی است که همه یکدیگر را می‌شناسند و همه می‌دانند نوجوانان محلی که کوین با آنها آشنا می‌شود، دردسرساز هستند. آنها بدترین نوع بزهکاران هستند: یوتیوبرها.
نوجوانان به رهبری کول هیل (کارسون مک‌کورمک)، بچه پولدار رؤیاپرداز، دلقک موسسه محلی، فرندو، را به ستاره خندان فیلم‌های کوتاه ترسناک خود تبدیل کرده‌اند. چهره فرندو، نماد منبع اصلی صنعت کِتل اسپرینگز که اکنون تعطیل شده است، یعنی کارخانه شربت ذرت بایپن، در سراسر شهر پخش شده است - حضوری فراگیر که ما را به حدس زدن در مورد اینکه آیا دلقک یک موجود ماوراءالطبیعه است یا یک مهاجم نقابدار، پس از وقوع قتل‌ها در ویدیوهای بچه‌ها در دنیای واقعی، وامی‌دارد. الی کریگ، کارگردان و نویسنده، به خاطر کمدی‌های ترسناکی مانند «تاکر» و «دیل در برابر شیطان» شناخته می‌شود و واضح است که او از تصور ترس‌های ساختگی و شوخی‌آمیز برای کول و همراهانش لذت می‌برد. اما گذشته از چند چشمک مانند یک نوجوان نگون‌بخت که با رد کفشی به اندازه دلقک مواجه می‌شود، کریگ با نواختن نت‌های اسلشر با چهره‌ای نسبتاً جدی و مهارتی روان شروع می‌کند. هیچ شوخی‌ای در مورد دنبال کردن یک قربانی از یک اتاق به اتاق دیگر توسط دوربین وجود ندارد و با انتظارات ما از زمان (یا اینکه آیا) فرندو حمله خواهد کرد، بازی می‌کند. همراه با یک شخصیت اصلی قوی و دوست‌داشتنی به نام کوین، شخصیت اسلشر بی‌پیرایه دلقک در مزرعه ذرت که در بخش‌های اولیه فیلم به نظر می‌رسد، تقریباً آرامش‌بخش است.
متأسفانه، یک پیچش داستانی در کمین است و آن جذابیت ساده را پیچیده می‌کند. بدون اینکه خیلی لو برود، درگیری بین بچه‌ها و بزرگسالان در کتل اسپرینگز به نقطه جوش خود رسیده است. کوین خیلی زود به این موضوع می‌پردازد - خیلی زود، با توجه به اینکه او فقط با تعداد کمی‌از چهره‌های قدرتمند شهر روبرو شده است. این اقتباس فراتر از برجسته کردن این افشاگری بزرگ، پس‌زمینه سیاسی منبع سزار را نیز رقیق می‌کند و منبع نزاع نسلی را به کلمات مبهم و جملات خنده‌دار تبدیل می‌کند.
و این مشکل دیگر نیمه دوم فیلم دلقک در مزرعه ذرت است: لحن فیلم هر چه جلوتر می‌رود، احمقانه‌تر می‌شود. شرایط بسیار جدی‌تر می‌شود و در غیاب نوجوانانی که شوخی می‌کنند و با تلفن‌هایشان فیلم می‌گیرند، غرایز کمیک کریگ هیچ خروجی جز نشت به درون صحنه‌های اکشن ندارد. مرگ‌های متعدد کاملاً توسط دیالوگ‌های شوخی‌آمیز تضعیف می‌شوند و نوجوانان وقتی نمی‌توانند بفهمند چگونه از تلفن چرخشی استفاده کنند، از ناامیدی فریاد می‌زنند. تعدادی از این صحنه‌ها قطعاً خنده‌دار هستند، اما در حالی که طرح داستان به سمت تفسیرهای بی‌مزه پیش می‌رود که جدی گرفتن آنها حتی دشوارتر است، همچنان تنش را از بین می‌برند.
اما حتی با وجود جذابیت‌های گذشته فیلم، این حس ماندگار وجود دارد که دوست ما فرندو لحظه فرهنگی خود را از دست داده است و چیز زیادی برای تمایز او از یک سنت سینمایی طولانی از قاتلان نقابدار و/یا دلقک‌های قاتل وجود ندارد. جدا از یک مورد استفاده از یک دام در اواخر فیلم، تمام قتل‌های مهم فیلم‌های اسلشر در اینجا فاقد خلاقیت هستند، خونین اما هرگز غریزی یا حتی خلاقانه نیستند - یکی از آنها به سادگی شلیک یک کمان پولادی توسط فرندو است. دلقک در مزرعه ذرت در مقایسه با ظلم بیش از حد دلقک در فیلم‌های Terrifier یا قتل عام روز شکرگزاری که با نماد شهر انجام می‌شود، نمی‌تواند جلوی خودش را بگیرد، اما کمی‌رام و معمولی به نظر می‌رسد. این از آن نوع چیزهایی است که ممکن است در پس‌زمینه یک مهمانی‌هالووین نصفه و نیمه تماشا کنید و هرگز الهام نگیرید که بپرسید عنوان چیست - اگرچه حدس زدن آن بسیار آسان خواهد بود.
دلقک در مزرعه ذرت، برای شخصیت شرور اسلشر کلاسیک خود، فرندو دلقک، هیجان‌های اولیه‌ای را ارائه می‌دهد. اما با تشدید هرج و مرج، کمدی بر وحشت غلبه می‌کند در حالی که کارگردان الی کریگ در انتقال یک پیام اجتماعی که از هرگونه زمینه سیاسی معنادار تهی شده است، تقلا می‌کند. در پایان، .. سخت است که بعد از تماشای «دلقک در مزرعه ذرت» این حس را نداشته باشید که بین کارگردان و موضوع فیلم، ناهماهنگی ناخوشایندی وجود داشته است.